Nikola Jokic Yavaşlığın Arkasında Ustalaştı

LOS ANGELES — Nikola Jokic’in sahada tekrar tekrar yalpalamasını izledikten sonra, basketbolu taze toplanmış bir greyfurt gibi savunmanın üzerinde tutun, çark edin, duraklatın ve bir takım arkadaşını açık şuta götüren ip pas atışı yaptıktan sonra, bir soru geldi .

Bu adam için en iyi kelimelik üretmek nedir, NBA tarihindeki hiçbir oyuncuya benzemeyen ve şimdi Denver Nuggets’ı finale taşımanın eşiğinde olan bir oyuncu?

Joki mi…

Esas mı? Evet, bu kendilerine isabet ediyor.

Joki mi…

verimli? Hmm, bunda bir gerçeklik davranışlarından fazlası var.

O mu…

Zeki? Bagajla birlikte gelen bir değerlendirme olsa da bu doğru. Jokic beyaz ve evet, sahada bir fizikçi ama LeBron James ve zekaları için neredeyse yeterince itibar görmeyen bir dizi Siyah oyuncu da öyle.

Ne ders…

Yavaş mı? Pekala, şimdi bir şeyler üzerindeyiz. Burada onun özel sosunu buluyoruz.

İki kez ligin en değerli oyuncusu olan Jokic’i hızlı twitch NBA’de gören şey, oynadığı hız veya daha doğrusu eksikliğidir, geldiği oyun hakkında ilgi çekici bir kitap yazılabilir ustalaşmak için: Basketbol ve Yavaşlığın Güzel Arkası.

Bu özel fakülte tamamen sprint hızıyla ilgili değildir. Jokic, hamlelerde oldukça hızlı hareket edebilir. Bir o kadar da nitelikseldir. Sahadayken, şartlar ne olursa olsun, zaman kontrol ediyor gibi görünüyor. İstediği zaman, istediği yere hareket ederken, diğer tüm oyuncular kortta çılgınca hareket ediyor.

Cumartesi gecesi, Nuggets ve Lakers’ın ilk beş oyuncusu, Batı Konferansı finallerinin 3. Maçında tüyo çıkışından önce Crypto.com Arena’da sahaya çıkarken, diğer tüm oyuncular zıplıyor ya da gergin bir formalarıyla oynarken ya da takım için avlanıyor. birisi çak bir beşlik.

Jokic orta sahada öylece durmuş, odaklanmış ve kalmış. Şu anda ESPN’de televizyon analisti olan eski NBA baş koçu Jeff Van Gundy’nin maçlarında daha önce bana söylediği ve yükselen Sırp’ı anlatan bir şeyi ifade etti. “Tamamen sakin görünüyor. Jokic, John Wooden’ın ‘Çabuk ol, acele etme’ örneklerinin somut örneğidir.”

Van Gundy, “Ey mutlak bir mucize,” diye ekledi.

Bekle, bu adam, bir mucize mi? Jokic kaslı ama pek yırtık değil. Yaklaşık 2 fit uzunlukta, neredeyse sıfırların sahip olduğu bir buzdolabına kadar ağır ve pterodaktil kanatları olabilecek kollara sahip. 28 yaşında, fiziksel olarak elinde bulundurduğu en iyi olduğu süre boyunca, ama Pazar gazetesinin üzerinden atlamaya devam edebilir.

Ve yine de NBA’i domine ediyor

Bu sezon play-off’larına başkanlık yapan bir güç oldu, sürekli olarak yüksek oyun seviyesi sadece Miami Heat guardı Jimmy Butler ile eşleşti. 14 maçta 7 triple-double yaptı. 30’dan fazla puana sahip altı maç. Konferans yarı finalinde Phoenix’e karşı 53 sayılık bir şaheser. Sonra Lakers’a karşı 1. Maçı fiilen tek başına kazandı.

Ancak bu serinin 3. maçı Cumartesi günü başladığında Jokic bir ritim bulmakta zorlandı. Alışılmadık bir şekilde, bir süre itişip kakıştı ve faul sorunuyla göze çarpıyordu. Ardından, dördüncü çeyreğin başında Lakers’ın kısa bir süre için 85-84 bir önceki ve James’in genç durumunu korumaya başlamasıyla, Jokic’in içinde bir değişiklik oldu.

Aniden, tüm cephanelik oradaydı. Defleksiyonlar, ribaundlar ve yörünge atlama şutları. Kepçe, olta balıkçılığı geçer. Jokic, komuta eden, araştıran bir oyun kurucusu olarak sahada üst sürme yaptı. Bir Lakers defans oyuncusunu metodik olarak geri püskürttü. Zaman durma noktasına yakın bir eşya öğütülmüş gibi. Sonra Jokic döndü, döndü ve bir inçlik bir vuruşmuş gibi Yumuşak bir turnike atmak için kısa bir süre sepete koştu.

Bu Zen’di: Sabırla bekle, zihni içini boşalt, vücudunu sakinleştir, açıklığı gör, vur. Bu Jokic’ti.

Denver uzaklaştı, Jokic (ve yardımcısı Jamal Murray) tam uçuşta. Jokic, yaklaşık üç dakika kala 25 metrelik bir üçlük attığında, Nuggets 10 sayı farkla öne geçti. Sonunda 119-108 kazandılar.

Nasıl böyle bir usta oldu?

Jokic, 11 yıl önce memleketi Sırbistan’da 17 yaşında profesyonel oldu. Artık Golden State Warriors’ta asistan olan teknik direktör Dejan Milojeviç, Jokic’in o gün aynı tekinsiz anlayışıyla kullandığı. Milojeviç’in “Nikola için en uygun hız” olarak tabir edilmesini tercih etmeyi hızlandırmaya, hızlandırmadan hareket etti.

Jokic’in en fazla profesyonel kariyerinin başında olan şey, gelişmek için güç veya dayanıklılıktı. Eski koçu, Jokic’in iki şınavı bile tamamlayamadığı için yoğun bir kondisyon kursuna gitmeye zorunlu olarak gitmek iddia ediyor. Evvel forma girdi, çiçek açmaya başladı.

Ancak forma girmek ve iyi koçluk yapmak tüm hikaye olamaz. Öyle olsaydı Jokic gibi 1000 oyuncu olurdu.

Nasıl birleştirilerek ilgili bir şey var mı?

UC San Diego İnsan Performansı Optimizasyon Laboratuvarı direktörü Greg Appelbaum, “Etrafındaki bilgileri takip etme, sahada herkesin nerede olduğunu bilme, takım arkadaşlarını açmak için her zaman mükemmel zamanlanmış paslar verme, özel bir zihinsel yetenek gerekiyor” dedi. , bilim adamlarının sporcuların bilişini izledikleri yer.

“İleriye dönük çıkarım” Appelbaum, Jokic’in 94’e 50 fitlik sert bir ağaçlık alandaki aksiyonun bir, iki ve bazen üç aşamada önünde kalma hücreleri aradı.

Muhtemel ne?

Bir çitin araziyi tarama ve olası av kaçış yollarını tahmin etme konusunda gelişmiş beceride bir benzetme bulunabilir. Denver’ın 3. Maç galibiyetini izledikten kısa bir süre sonra Appelbaum, sporda, maçlarında ve takım arkadaşlarının nihai hareketlerini tahmin etme becerisi olduğunu söyledi. “Jokic bunu bu gece yapmış gibi görmüş.”

başarılı de oldu.

Elbette, ustalığının nedeni ne olursa olsun, Jokic acele ederek çalışmayı bozmazsa bunların hiçbiri olmuyor. Temel bu.

Hız, toplumumuzu tanımlar. Daha hızlı, daha hızlı, hızlı daha mantra – bazen daha iyisi için ve giderek daha net hale geldikçe, genellikle daha kötü için. Ancak Nikola Jokic’i izlemek bir panzehir sağlamak: zaman ayırmanın kalıcı gücü.